...

همیشه به یاد داشته باش تا به فراموشی بسپاری

آنچه را که اندوهگینت می سازد

اما...

هرگز فراموش مکن و به یاد داشته باش

آنچه را که شادمانت می سازد.

---

باز هم قلبی به پایم افتاد

باز هم چشمی به رویم خیره شد

باز هم در گیر و دار یک نبرد

عشق من بر قلب سردی چیره شد

باز هم از چشمه لب های من

تشنه ای سیراب شد؛ سیراب شد.

---

بس که لبریزم از تو؛ چون غباری ز خود فرو ریزم

زییر پای تو سر نهم آرام؛ به سبک سایه ی تو آویزم

آری؛ آغاز دوست داشتن است

گرچه پایان راه ناپیداست

من به پایان دگر نیندیشیدم

که همین دوست داشتن زیباست.