بی تو همچون برگ پاییزم که می لرزد و می ریزد
کسی در این درختستان سراغ از من نمی گیرد نمیپرسد!
نمی خواهم بدانم کیست مینالد؟ و من بی تو چو شمعم
که می گرید چو میسوزد اگر باشی
کنار تو آرام میگیرد و می سوزد و قلبم در تپیدنهای تحمیلی
چو باشی صادقانه میتپد آرام میگیرد.